Iter Societatis: Risus et Constantia ad Reservoir Huangniupu

In Parco Scientiarum et Technologiae Lechang Yuhuang, non solum effundimus vectes dispositos, vectes machinarum et vectes humerales—sumus quidam homines qui mutuo nos iuvamus, per noctes seras corrigentes lineas productionis et magnas victorias in difficultibus mandatis. Itaque cum propositum moveretur de itinere collegii ad stagnum Huangniupu, omnes scivimus futurum nihil simile fastidiis colloquiorum officinalium. Hoc futurum erat diem errandi, ridendi donec dolerent genae nostrae, et denique nos invicem cognoscendi praeter 'quomodo procedit massa vectium?'

9 a.m.: Biciclettae Sex-Insidiales

Parva nostra aventura ab initio quendam tacitum habebat normam: binae sexcyclores fere chaos in rotis sunt. In duas turmas divisimus. Mea Lao Wang complectebatur — is a die prima cum fabrica vectis erat, unguenta sub unguibus et historiam de omni machina habens — et Xiao Li, novum discipulum nostro qui adhuc perditus est dum cubiculum intermissionis quaerit. Altera turma a Magistro Zhang ducebatur, qui semper iactabat se "in schola cursare cyclos" (postea patet scholam esse viginti annos abhinc). Post quinque minuta catena nostra resiluit, calceus opificii Lao Wang in pedale haesit, et Xiao Li tantopere stupens lacum nihil animadvertit quod e via aberravimus. Turma Magistri Zhang praeter cucurrit, clamans "Opusne est impetu?!" Sed cito ultio venit — cyclos eorum in saxum icti sunt, et phialae aquae volaverunt velut festum tritum. Nos valde risimus; erat confusum, sed tamen potius quam sedere in sellis nostris.

Cum iam baias relinqueremus et in viam iremus, camisiae nostrae permoistae erant—sed nemo murmuravit. Sunt viae ad stagnum Huangniupu quod opus habes postquam tota hebdomada in specificaciones fixurarum intuebaris: pinus alta quae sicut pluvia recente olent, aqua tam tranquilla ut caelum reflectat, et rivulus parvus qui nos rogavit pedes immergere. Lao Wang narrare coepit de diebus pristinis—quando tantummodo fixuras simplices faciebamus, et ipse machinam hora 2 noctis corrigebat cum clavem et thermos theae. Oculi Xiao Li dilatati sunt; nesciebat quomodo olim bulones coniciendi manu pelleremus antequam novam lineam assessionis haberemus. Hoc est, quod circa ambulandum agitur—non de finibus loqueris. De rebus confusis et humanis loqueris, quae te sentire faciunt quasi collegium, non modo sodales operis.

Meridies: Imaginum Captrio ad celebrem lapidem “Fu” et Convivium Casuale

Non potes ad Huangniupu ire sine statione ad magnam rubram lapidem 'Fu' (benedictio) — fere locus photographiae insignis stagni est. Coacti sumus in effigiem coetûs, et Magister Zhang saepius nos increpabat ut 'professionales videremur' (dicebat semper pro sito interretiali esse). Iuxta momento quo camera clausa est, Jim — is ex societate nostra coniuncta, plane ridiculus homo — saltavit post Magistrum Zhang et oculos distortit. Decies septies temptavimus antequam effigiem haberemus quae non corrumpta esset propter eius stultitiam, et tantopere risimus ut latera doleant. Lao Wang manu percussit Jim dicens: 'Spero hanc benedictionem nobis daturam magnum ordinem fixationis quem sequimur.' Xiao Li exclamavit: 'Iam obtinuimus pristinum difficilem!' Omnes laeti conclamaverunt — aliquid sane praeclarum est de celebratione victoriarum laboris iuxta magnam lapidem felicitatis.

Invenimus locum sub arbore banyan immensa ut comederemus—cibaria in pyxidis, etiam costulae suillae locales quae tantopere bene oluerunt ut Jim creber ad furandam portionem Xiao Li temptaret. De Xiao Li autem loquens, etiam tum mango suo cum eo communicavit, postquam effigiem irrisionis fecit. Zhang Magister furtim globum aridi additum sumpsit, cum putaret neminem spectare (omnes vidimus, sed verbum nullum diximus). Aliquis emovit phonomedium portabile et vocem veterum cantionum popularium Sinicarum exaltavit—scis illas, quales omnes falsa voce canunt. Per horam non eramus «officinae visorum grex». Erasmus homines qui nimis edebant, male canebant, et semel neque unum tempus phialas inspiciebant. Erat perfectum.

Vespera: Cena, Potus, et «Meminis quando…?»

Ad sextam horam, esuriemus—ascensus per colles lenes (Magister Li iuravit se velocissimum esse, sed omnes noveramus eum viam breviorem iuxta pavilionem cepisse) appetitum excitaverat. Ad restaurantulum rusticum ad lacum profecti sumus—mensae plasticae, coquus in culina iubilans ordines, et cibus cuius sapor domi similis erat. Plus quam necesse erat iussimus: porcum stiptum, brassicam chinensem coctam cum oleo, et casum cerevisiae frigidae. Postquam cibus allatus est, fabulae effundebantur velocius quam potus.

Lisa praefecta est inspectionis qualitatis fixurum nostrarum. Dixit se semel usque ad horam decimam noctis operam daturam fuisse, ut celeriter fasciculum tornivorarum inspiceret. 'Tam irata eram ut eas in vas spurcum coniciam,' inquit. 'Sed Vang Vetus e caupona cum scutella nudulorum calidorum siccatorum advenerat et dixit: "Eccomi, res simul solvamus."' Michael e magazino fatebatur se semel mille quingentos studores humerales extra misisse ad clientem. Itaque hic cliens tanto nos admiratus est, ut gratiarum causa epistulam mitteret et magnam novam partem ordinarit. Zhang magister suum cerevisiae poculum sustulit et ait: 'Hoc est cur id, quod facimus, bene facimus.' 'Erravimus. Solvemus. Non sinemus alterum sola labascere.' Omnes poculis crepaverunt, etiam qui non bibebant, canistris siphonis elevatis.

Cur Hoc Iter Importaret

Homines interrogant: «Cur fabrica vectium tempus in ambulatu per agros perderet?» Facile est. Cras, cum Lisa taceas clavos inspiciet, ridebit ad ineptum Jimi photobombum. Cum Lao Wang machinam corrigit, recordabitur exsultationis Xiao Li de veteribus nostris fabulis. Cum pressi sumus ab angusto termino, non solum collegas videbimus—sed eos qui nobiscum fessi sunt in bicyclis, qui nobiscum manga partiti sunt, et qui sub arbore banyano aspere cantaverunt. Haec sunt quae nos melius operari faciunt.

Nos fabricamus nexuras quae aedificia et machinas coniungunt—verum re vera magis interest collegium quod illas nexuras efficit. Pulchritudo Huangniupu—vias suas virentes, aquam tranquillam, saxum illud ridiculum «Fu»—dedit nobis occasionem spirandi et recordandi cur hoc agamus. Parcus Scientiarum et Technologiae Lechang Yuhuang non solum est de machinis subtilibus et bonis vitis. Est de noodlis Lao Wang noctu sero, de iocis ineptis Iim, de alacritate Xiao Li, et de omnibus modis parvis quibus inter nos caveamus.
Die lunae mane, rediti ad fabricam, Jim affixit photographiam nostri saxi «Fu» frigidae in cubiculo intermissionis. Scripsit super eam: «Iter proximum: NULLI BICYCLES SEX-PLACIA». Risimus omnes cum vidimus, tum rediimus ad opus—fabricantes vitis tectorias, vitis machinarum, vitis humerales, et genus collegii ubi venire ad opus minus fit velut officium et magis velut otium cum hominibus quibus confidis.
Si tibi necesse est firmamenta altae qualitatis—facta a hominibus qui curant ut recte fiant, et qui inter se sese adiuvant—Lechang Yuhuang Scientiae et Technologiae Parkus est tua turba. Nos non solum cochleas facimus; aliquid aedificamus quod manet, tam in tuis operibus quam in nostro agmine.

Lechang Yuhuang Electronic Technology Co., Ltd
Email: [email protected]
WhatsApp/WeChat/Telephonus: +8613528527985